مردم قطع برق را تحمل می‌کنند، اما تبعیض و عدم اطلاع‌رسانی درست را نه!

قطعی برق در گرمای شدید هوا در اکثر نقاط ایران ناراحت‌کننده است و مردم را به تکاپو برای چاره‌جویی واداشته.
اما آنچه بیش از خاموشی برق، مردم را آزرده کرده، به دو نکته اساسی بازمی‌گردد:

۱- چرا تبعیض؟
مردم بالاخره راه خود را برای پی‌بردن به واقعیت‌ها دارند؛ می‌فهمند برق کجا قطع می‌شود و کجا نمی‌شود، کجا کمتر قطع می‌شود و کجا بیشتر. به‌ویژه در عصر شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی.
به گزارش روزنامه رمز اقتصاد، مثلاً چرا در مناطق بهار شمالی، خردمند و سنایی تهران قطعی برق وجود ندارد؟ اما در شهریار، با ۵ ساعت قطعی، مشاغلی که وابسته کامل به برق هستند مجبورند محصولات خود را دور بریزند؟

۲- چرا عدم اطلاع‌رسانی؟
مگر ایران فقط تهران است؟
چرا نباید کشاورز ما در روستا یا شهرستان بداند چه زمانی برقش قطع می‌شود؟ این حرف یکی از فعالان حوزه پرورش ماهی در شهرستان‌های گناباد، سرایان و قائن است:
«به‌دلیل قطعی ناگهانی برق، بدون هیچ هشدار یا پیامکی، تمام ماهی‌های داخل استخرها تلف شدند. الان بیایید و نگاه کنید… این کیسه‌ها پر از ماهی‌های مرده است؛ ماهی‌هایی که با غذای مخصوص کیلویی ۱۰۰ هزار تومان تغذیه شده بودند.»
او ادامه می‌دهد:
«ما برای دریافت پیامک اطلاع‌رسانی قطعی برق ثبت‌نام کرده بودیم، اما نه پیامی آمد، نه هشداری. وقتی تماس گرفتیم، فقط گفتند: معلوم نیست کی وصل می‌شود!»

حتی برخی کشاورزان هزینه خرید موتور برق را نیز تقبل کرده‌اند، اما نبود اطلاع‌رسانی، بی‌برنامگی و عدم پاسخگویی، تلاش شبانه‌روزی آن‌ها را به نابودی کشانده است.

این نتیجه‌ی مدیریت ناکارآمد در وزارت نیرو است؛ مردمی که با خاموشی کنار می‌آیند، تبعیض و بی‌اطلاعی را تحمل نمی‌کنند!