منطقه‌گرایی و توجه به همکاری‌های اقتصادی و تجاری منطقه‌ای، مجموعه اقداماتی است که در قالب‌های مختلف مانند ترتیبات تجاری ترجیحی، منطقه تجارت آزاد، اتحادیه گمرکی، بازار مشترک و اتحادیه اقتصادی، از طریق انعقاد موافقت‌نامه‌های دو یا چندجانبه صورت می‌پذیرد. پس از موافقت‌نامه‌های تجارت ترجیحی که ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین نوع همگرایی اقتصادی به شمار می‌روند، کشورهای طرف قرارداد سعی می‌کنند با امضای موافقت‌نامه‌های تجارت آزاد، روابط تجاری خود را گسترش داده و مناسبات و همکاری‌های دوجانبه را تقویت کنند. این موافقت‌نامه‌های تجارت آزاد در ایران نیز مرسوم بوده، اما آنچنان که باید، به دلایل مختلف نتوانسته‌اند از کارایی لازم برخوردار شوند.از...