رویارویی ایران و آمریکا؛ آزمونی برای مقاومت در برابر سیاست تحمیل

رویارویی ایران و آمریکا؛ آزمونِ مقاومت در برابر سیاستِ تحمیل

نویسنده: آرمان عادلی

در روزهایی که دیپلماسی بین‌المللی بیش از هر زمان دیگری نیازمند خردورزی و تعامل سازنده است، مقامات آمریکایی بار دیگر با زبان تهدید و تحریم، مواضع خصمانه خود علیه ایران را تکرار کرده‌اند. اظهارات ترامپ درباره «برچیدن برنامه هسته‌ای ایران» و تأکید ویتکاف بر تعطیلی تأسیسات نطنز، اصفهان و فردو، نه نشانه‌ای از تمایل به گفت‌وگو، بلکه ادامه همان راهبرد شکست‌خورده «فشار حداکثری» است. این در حالی است که سفر بدون تیم فنی ویتکاف به مسقط نیز حاکی از آن است که واشنگتن نه در پی مذاکره، بلکه درصدد تصمیم‌گیری یک‌جانبه درباره آینده برجام است.

آمریکا؛ از دیپلماسی تا تحمیل

رفتار اخیر آمریکا گواهی بر این واقعیت است که این کشور، به جای پایبندی به تعهدات بین‌المللی، به دنبال تحمیل خواسته‌های خود از موضع قدرت است. تحلیلگران بر این باورند که واشنگتن عمداً فضای مذاکره را به سمت بن‌بست سوق می‌دهد تا با ایجاد بحران، ایران را وادار به عقب‌نشینی کند. اما تاریخ ثابت کرده است که ملت ایران در برابر زورگویی‌ها و فشارهای ناعادلانه، همواره با مقاومتی هوشمندانه پاسخ داده و از حقوق خود دفاع کرده است.

چرا آمریکا به دنبال تشدید تنش است؟

1. انتخابات آمریکا و رقابت داخلی: نزدیکی به انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا موجب شده تا سیاستمداران این کشور برای جلب نظر حامیان صهیونیست و تندروها، مواضع ضدایرانی را تشدید کنند.

2. تلاش برای انحراف افکار عمومی: کاخ سفید با دامن زدن به بحران‌های خارجی، می‌کوشد توجه افکار عمومی را از مشکلات داخلی آمریکا منحرف کند.

3. هدف قرار دادن اقتدار منطقه‌ای ایران: واشنگتن می‌داند که ایران امروز، بازیگر کلیدی در معادلات غرب آسیاست و با فشار بر ایران، به دنبال تضعیف نقش‌آفرینی این کشور در منطقه است.

راه ایران؛ مقاومت هوشمند و دیپلماسی فعال

در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ایران راهی جز تقویت بنیه دفاعی، اقتصادی و دیپلماتیک خود ندارد. تجربه سال‌های اخیر نشان داده که هرگونه انفعال در برابر زورگویی‌های آمریکا، تنها به تشدید فشارها منجر می‌شود. از همین رو، ایران باید با اتکا به توان داخلی و اتحاد ملی، ضمن حفظ دستاوردهای هسته‌ای و منطقه‌ای، از ظرفیت‌های دیپلماتیک برای شکستن انزوای تحمیلی استفاده کند.

 آزمونی برای عبور از بحران

آمریکا یک بار دیگر ثابت کرده که به تعهدات خود پایبند نیست و سیاست «تحریم و تهدید» را بر «مذاکره و تفاهم» ترجیح می‌دهد. اما ایران نیز با درس‌گیری از گذشته، باید با سنجیده‌ترین اقدامات، هم از حقوق ملی خود دفاع کند و هم مانع از تشدید بی‌ثباتی در منطقه شود. مقاومت، نه به معنای انزوا، بلکه به مفهوم پایداری در برابر زور و تلاش برای تغییر معادلات به نفع ملت ایران است. اکنون زمان آن است که با هوشیاری و درایت، از این مرحله سخت عبور کنیم.